Waar

Indien mogelijk geef je dit avondwoordje op de plaats waar de kinderen en jongeren het speelplein binnenkomen.

Inhoud

Giovanni Bosco groeide op in een arm gezin. Toch schaamde hij zich niet over zijn afkomst.

Lied of tekst

Dit lied gaat over de reis van het leven en hoe thuis niet altijd een fysieke plek is, maar vaak waar de mensen zijn die je liefhebt.

Verloop

Inleiding

• Wanneer het tijd is voor het avondwoordje, verzamel je de groep jongeren. Je laat iedereen per twee naar de plaats gaan waar het avondwoordje plaatsvindt. Onderweg krijgen ze de kans om uit te wisselen over (een van) onderstaande vragen. Je kan hen de tijd geven om bv. twee minuten aan het woord te zijn en dan te wisselen van spreker.

Met hoeveel mensen woon je thuis?
Wat is “jouw plaatsje” thuis en waarom is dat zo bijzonder?
Wat zorgt ervoor dat een “huis” een “thuis” wordt?
Hoe droom je je toekomstig huis?
… (vul gerust aan met vragen die passen bij het thema)

Wie op de plaats van het avondwoordje is toegekomen kan, indien het gesprek nog niet is afgelopen, nog even doorpraten. Als iedereen er is, speel je dit lied af (zonder het in te leiden >> de deelnemers aan je avondwoordje zullen wel vanzelf stilvallen). Het lied gaat over de reis van het leven en hoe thuis niet altijd een fysieke plek is, maar vaak waar de mensen zijn die je liefhebt.

Midden

• Je toont een afbeelding van het huisje waarin de kleine Giovanni zijn jeugd doorbracht. Je kunt volgende uitleg geven:

Giovanni’s papa was een pachter. Dat wil zeggen dat hij als landbouwer op het land werkte dat niet het zijne was. Hij mocht in het huis wonen van de landeigenaar. Toch was hij ondernemend: in 1815 kocht hij een klein huisje (eerder een schuur) op een steenworp van het huis waar hij woonde. Hij wilde als zelfstandige beginnen. Helaas sloeg het noodlot toe: de papa van Giovanni overleed aan de gevolgen van en longontsteking. Zijn (tweede) vrouw Margherita stond er nu alleen voor. Zij betrok het schamele huisje en maakte er het beste van (je kunt een foto van het huisje tonen).

• Je geeft een korte stamboom van de familie waarin Giovanni Bosco opgroeide

papa Melchiore (gestorven toen Giovanni 2 jaar oud was)
mamma Margherita
halfbroer Antonio 
broer Giuseppe 
Giovanni Bosco (°1815)
Giovanni’s grootmoeder langs vaders zijde woonde ook in

• De mama van Giovanni was de tweede vrouw van zijn papa. Hij groeide dus op in een nieuw-samengesteld gezin. De relatie met zijn halfbroer Antonio was niet zo goed.
• Giovanni Bosco is vaak teruggekeerd naar het huisje waar hij zijn jeugd doorbracht. Dat deed hij ook met de jongeren die hij opving in Turijn. Telkens wanneer hij er kwam, zei hij: “Questa è la mia casa! Dit is mijn huis.” Alsof hij aan de jongeren wou laten zien dat hij – als priester – ook van heel eenvoudige afkomst was!

Wellicht weten we niet altijd wat de achtergrond is van de mensen met wie we omgaan. Dat is ook niet nodig. Zonder het misschien door te hebben, kunnen we elkaar – en de kinderen en jongeren van onze werking – een warme thuis bieden door open en gastvrij te zijn, door elkaar te aanvaarden, door begripvol te corrigeren …

Slot

• Herneem een zin van het lied dat je in het begin liet beluisteren:

“Home is whenever I’m with you”

• Laat de deelnemers in stilte reflecteren over volgende vraag:

Wat heb ik nodig om me thuis te voelen op het speelplein?
Wat kan ik doen zodat anderen zich thuis voelen bij mij?

Laat de deelnemers (eventueel met hun wandelmaatje) een tegeltje beschrijven met daarin een kernachtige zin die het “thuisgevoel” voor hen kenmerkt. Je kunt rustige achtergrondmuziek laten afspelen.